آرمان‌های انقلاب اسلامی و اهداف کلان جمهوری اسلامی تنها از راه تبدیل شدن به «گفتمان» محقق می‌شوند. گفتمان‌سازی آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب و نظام اسلامی به معنای «تبدیل شدن» آن‌ها به روح کلی اقشار مختلف جامعه و تبلور آن‌ها در شیوه‌ی زندگی، زیرساخت‌های اجتماعی و جریان یافتن آن در سراسر مویرگ‌های حیات اجتماعی است. همانطوری که هوا برای زنده ماندن انسان ها ضروری است ایجاد گفتمان هم برای تداوم و تاثیرگذاری یک جامعه ضرورت دارد. چنانکه مقام معظم رهبری در خصوص نهادینه سازی الگوی پیشرفت اسلامی - ایرانی در مقابل گفتمان توسعه غربی که گفتمانی ظالمانه، زورگویانه، متکبّرانه و خودخواهانه از سوی قدرتهای انحصارطلب وسلطه‌گر متّکی به بنگاه‌های اقتصادی بزرگ جهانند، بر این باورند که:« باید با استفاده از دستگاه‌ها و امکانات، به‌نحوی گفتمان‌سازی شود که الگوی پیشرفت اسلامی - ایرانی، به گفتمانی حاکم بر ذهن‌ها و دل‌های جوانان یعنی نسل آینده‌ی مدیران کشور تبدیل شود».[1]
فراگیر شدن ویروس کرونا در جهان در عین بحرانی غافلگیر کننده برای جامعه بشری، اما صحنه ارزیابی گفتمان های توسعه گرا و معنویت گرای اسلامی نیز بود. صحنه ای که جمهوری اسلامی ایران علیرغم شرایطی که توسط قدرت های انحصاری غرب و در شرایطی غیر اخلاقی و غیر انسانی با تحریم های ظالمانه اما با الفاظ زیبا و بصورت منافقانه و ریاکارانه برای نظام اسلامی ایجاد کرده بودند، توانست جلوه کوچکی از الگوی مدیریت و پیشرفت علمی و فناورانه را درچارچوب گفتمان انقلاب اسلامی پیشرفت و در پرتو منش رهبری وفداکاری و ایثار مومنانه در جامعه پزشکی و آحاد مردم به نمایش بگذارد.
بر این اساس بحران شیوع کرونا با وجود چالش‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ناشی از این بیماری، می تواند با ترسیم گفتمان مطلوب اسلام انقلابی در پیشرفت علمی و نمایش روح بلند ایثار و فداکاری ومدیریت جهادی، تهدید را به فرصتی برای شناخت و تقویت گفتمان انقلاب اسلامی تبدیل نماید که این منش، هم‌سنخ و متناسب با مبانی عقلانیت سیاسی به شرح زیر است: [2]
v تمرکز بر صورت‌بندی ساختاری قانون‌مند، متمرکز، هم‌افزا و تشکیل شده از ظرفیت‌های ارزشمند مختلف در تحقق کارآمدی و حل مشکلات مردم ؛
v توجه رهبری جامعه اسلامی از دوگانه سلامت و اقتصاد، به فوریت در سلامت عمومی جامعه و در عین حال «اولویت دادن به اقتصاد» از طریق پیشنهادهای مختلف از جمله «رزمایش مواسات»؛
v تأکید و تمرکز بر جوانب خیرخواهانه ناشی از اقدامات مسئولین، نیروهای جهادی و عموم اقشار، در جهت گیری به سمت ابعاد صحیح و مثبت «فضای فرهنگی» ناشی از کرونا ؛
v توجه به معنویات و پیوند مولفه‌های مادّی و معنوی در گذار از این شرایط که به عنوان یکی از مهمترین ویژگی‌های عقلانیت سیاسی از منظر رهبر معظم انقلاب محسوب می شود؛
v اتفاقات اخیر و مقایسه آن با تجارب پیشین نیز نشان می‌دهد ساختار مقابله جمهوری اسلامی ایران با این بحران، یک ساختار بی‌سابقه در سال‌ها و حتی دهه‌های اخیر است که نشان از تکامل سبک مدیریت در مواجهه با مسائل پیش رو دارد؛ شکل تکامل یافته‌ای از کار تشکیلاتی هماهنگ میان مسئولین و استفاده از ظرفیت‌های مردمی جهت فائق آمدن بر یک چالش عمومی و ملی که با پیوست مناسب رسانه‌ای پشتیبانی می‌شود. این الگو، نوید بلوغ نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران در گام دوم را می‌دهد که از فراز و نشیب‌های تاریخی خود، تجارب لازم را کسب کرده و اکنون، در عرصه میدانی و گفتمان‌سازی به نقش‌آفرینی پرداخته است.
v آشکار شدن الگوی مدیریت معیوب و ضعف و مفرط مدیریت بحران در غرب واز هم گسیختگی جامعه غربی در شرایط بحران که ناشی از فقدان اخلاق و معنویت در مدیران توسعه گرا است.
v شکست تابوی شکست ناپذیری غرب در عرصه علمی و فناورانه که غرب همواره مدعی آن بوده واز جلوه های جهان مدرن محسوب می شد.
v گفتمان ناکارآمدی آمریکا و کشورهای غربی در مهار بحران و تحقق امنیت آحاد جامعه بویژه قشر ضعیف و درمانده این کشورها که نشان از افول سکولاریسم غربی است.